نگاهي به استان چهارمحال و بختياري

استان چهارمحال وبختياري با مساحت ۱۶،۵۳۲ كيلومتر مربع در جنوب غربي كشور بين ۳۱ درجه و ۹ دقيقه تا ۳۲ درجه و ۴۸ دقيقه عرض شمالي و ۴۹ درجه و ۲۸ دقيقه تا ۵۱ درجه و ۲۵ دقيقه طول شرقي در مركز رشته كوههاي زاگرس قرار دارد.
اين استان از شمال و شرق به استان اصفهان،از غرب به استان خوزستان از جنوب به استان كهگيلويه و بوير احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است.
مركز اين استان، شهركرد در ارتفاع ۲۰۶۶ متري از سطح دريا قرار دارد كه مرتفعترين شهر در بين مراكز استاني بوده و به همين سبب اين استان به بام ايران شهرت يافته است. اين منطقه داراي ۱ درصد از كل وسعت ايران مي باشد وبا وجود مساحت كم، ۱۰ درصد از منابع آب كشور را در اختيار دارد.
چهارمحال وبختياري تا قبل از سال ۱۳۳۲ در قالب شهرستان شهركرد و بختياري از شهرستانهاي استان اصفهان يكي از استانهاي ۱۰ گانه آن زمان محسوب مي شد. در همين سال با توجه به ويژگيهاي متمايز اقتصادي، سياسي و اجتماعي حاكم بر منطقه از استان اصفهان منتزع و به عنوان فرمانداري مستقل چهارمحال و بختياري در تقسيمات كشور قرار گرفت. در سال ۱۳۳۷ اين فرمانداري به فرمانداري كل و سپس در سال ۱۳۵۲ طبق مصوبه وزيران به استانداري ارتقا يافت.در حال حاضر اين استان با جمعيتي نزديك به ۹۰۰،۰۰۰ نفر،داراي ۹شهرستان به نامهاي اردل، بروجن، فارسان، شهركرد، لردگان، كوهرنگ ،كيار،بن و سامان است. استان چهارمحال و بختياري منطقه اي است كوهستاني كه تقريبا ۷۶% آن را كوهها و تپه ها و ۲۴% ديگر را دشت هاي آبرفتي وفلات ها تشكيل مي دهد. به علت ماهيت كوهستاني مرتفع و قرار گرفتن در مسير بادهاي مرطوب سيستم مديترانه اي و تخليه باد اين سامانه ها، استان داراي بارش نسبتا مناسبي مي باشد. قالبا در مناطق مرتفع بارش به صورت برف بوده و وجود ارتفاعات پوشيده ازبرف يكي از ويژگيهاي اقليمي و جاذبه هاي زمستاني اين استان است. مهمترين رشته كوهاين منطقه زردكوه بختياري است كه سخاوتمندانه رودخانه هاي بزرگ كارون و زاينده رودرا به كشور هديه مي كند. وجود ۲۰ رودخانه دائمي به طول ۹۰۵ كيلومتر و چشمه هاي متعدد با گواراترين آبها بسان گردنبند پيروزه اي، زينت بخش استان بوده و با جرياندر رگهاي آبي كشور، طراوت، آباداني و حيات را در مسير كوچ خود به استان هاي ديگرارمغان مي برد.
در كنار جاذبه هاي متعدد تاريخي و فرهنگي، نظير ابنيه تاريخي،محوطه ها و آثار باستاني فرهنگ عشايري، بزرگان فرهنگ و هنر استان، دامنه هاي زاگرس نيز گنجينه اي از طبيعت فراروي ما گذاشته ، مناظر بديع و زيبا، تا بدانجا كه چهارمحال و بختياري را بهشت طبيعت دوستان و گردشگران ناميده اند.چشمه ها و رودخانه ها، دشت لاله هاي واژگون و مناطق حفاظت شده و شكار ممنوع بسياري نظير قيصري،شيدا،هلن،سبزكوه، تنگ صياد و جنگل هاي بلوط، يا همان طلاي سبز زاگرس، كه تنوع بالغ بر ۹۲۳ گونه گياهي با ارزش ۲۹۴ گونه جانوري و چشم اندازهاي كم نظير را در خود جايداده اند، تنها بخشي كوچك از اين بهشت به شمار مي آيد.